Η ψωρίαση είναι μία χρόνια δερματοπάθεια, αρκετά συχνή, αφού υπολογίζεται ότι εμφανίζεται περίπου στο 3% του γενικού πληθυσμού. Θεωρητικά, μπορεί να εκδηλωθει σε οποιαδήποτε ηλικία, συχνότερα όμως πρωτοεμφανίζεται σε νεαρά ενήλικα άτομα και προσβάλλει εξίσου άνδρες και γυναίκες.
Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτικό νόσημα.
Εντατικές έρευνες της τελευταίας δεκαετίας έχουν βοηθήσει στην κατανόηση του μηχανισμού που προκαλεί το νόσημα. Πιστεύεται λοιπόν, ότι στα άτομα που εκδηλώνουν ψωρίαση υπάρχει μία οικογενειακή προδιάθεση (γενετικό υπόστρωμα), η οποία υπό την επίδραση κατάλληλων ερεθισμάτων μπορεί να εκφραστεί με τη μορφή ψωρίασης.
Εκλυτικά ερεθίσματα για την εμφάνιση ή την έξαρση της ψωρίασης θεωρούνται:
Λοιμώξεις (πχ στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα)
Τραύματα, εγκαύματα
Ψυχολογικό στρες
Κάπνισμα
Ορισμένα φάρμακα (πχ αντι-υπερτασικά)
Η ψωρίαση έχει ποικίλες εκδηλώσεις και μπορεί να προσβάλλει δέρμα, νύχια και αρθρώσεις.
Ανάλογα με τη μορφολογία των δερματικών βλαβών η ψωρίαση χαρακτηρίζεται:
Κατά πλάκας
Σταγονοειδής
Φλυκταινώδης
Ερυθροδερμική
Ανάλογα με την περιοχή του δέρματος ή το όργανο που προσβάλλει, διακρίνονται οι ακόλουθες μορφές:
Τριχωτού κεφαλής
Παλαμών- – πελμάτων
Ανάστροφη (στις πτυχές του δέρματος όπως πχ μασχάλες)
Ονύχων (Ψωριασική ονυχία)
Αρθρώσεων (Ψωριασική αρθρίτιδα)
Η συχνότερη μορφή ψωρίασης είναι η κατά πλάκας, που εμφανίζεται περίπου στο 80% των πασχόντων. Έχει μία χρόνια πορεία με εξάρσεις και υφέσεις και ανάλογα με τη βαρύτητά της χαρακτηρίζεται ως ήπια, μέτρια ή σοβαρή.
Σύγχρονες μελέτες έχουν αποδείξει ότι η ψωρίαση συχνά συνυπάρχει και με άλλα νοσήματα όπως παχυσαρκία, σακχαρώδης διαβήτης, κατάθλιψη, φλεγμονώδη νοσήματα εντέρου, ενώ αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων. Επιπλέον, οι σοβαρές μορφές ψωρίασης έχουν σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχολογία των ασθενών.
Η ψωρίαση, νόσημα γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων, αποτελεί αυτή τη στιγμή το πιο πολυμελετημένο δερματολογικό νόσημα. Οι σύγχρονες έρευνες έχουν συμβάλλει σημαντικά στην κατανόηση του μηχανισμού που δημιουργεί το πρόβλημα. Έτσι, πιστεύεται ότι υπάρχει μία απορρύθμιση στις ανοσολογικές απαντήσεις του δέρματος, που οδηγούν στη συγκέντρωση κυττάρων φλεγμονής μέσα στο δέρμα, τα οποία ωθούν τα κύτταρα της επιδερμίδας σε υπέρμετρο πολλαπλασιασμό. Κατά συνέπεια, τα κερατινοκύτταρα διαιρούνται με γρήγορους ρυθμούς, χωρίς να ωριμάζουν φυσιολογικά. Συγχρόνως, εκκρίνουν μεσολαβητικές ουσίες που διαστέλλουν τα αγγεία του δέρματος και προσελκύουν ακόμη περισσότερα κύτταρα φλεγμονής. Με τον τρόπο αυτό συντηρείται ένας φαύλος κύκλος που ευθύνεται για τη δημιουργία των ψωριασκών πλακών στο δέρμα.
Τα σύγχρονα δεδομένα άνοιξαν το δρόμο για το σχεδιασμό νέων, στοχευμένων θεραπευτικών παραγόντων για την αντιμετώπιση της ψωρίασης. Παρόλα αυτά, ακόμη δεν υπάρχει κανένα φάρμακο που να θεραπεύει πλήρως την ψωρίαση.
Για πληροφορίες σχετικά με τις διαθέσιμες θεραπείες για την ψωρίαση πατήστε εδώ.
