Η Ροδόχρους Νόσος είναι μία κοινή δερματοπάθεια του προσώπου, που χαρακτηρίζεται από ερυθρότητα του δέρματος κυρίως στην κεντρική περιοχή του.
Προσβάλλει κατά κανόνα ανοιχτόχρωμα άτομα και συνήθως εμφανίζεται σε ηλικία μεταξύ 30 και 50 ετών. Οι γυναίκες εκδηλώνουν συχνότερα ροδόχρου νόσο, συνήθως κατά την προ-εμμηνοπαυσιακή ηλικία.
Οι πρώτες εκδηλώσεις του νοσήματος συνίστανται σε παροδικά επεισόδια ερυθήματος του προσώπου (flushing) μετά από έκθεση σε θερμότητα (ήλιος, τζάκι), μετά από έντονη συγκίνηση ή μετά από κατανάλωση αλκοόλ όπως το κόκκινο κρασί, ζεστών ή καυτερών γευμάτων. Συχνά συνυπάρχει εκσεσημασμένη δυσανεξία του δέρματος στα συνήθη προϊόντα περιποίησης.
Με την πάροδο του χρόνου, εγκαθίσταται το μόνιμο ερύθημα του προσώπου, κυρίως στις κεντρικές περιοχές: μύτη, μεσόφρυο, πηγούνι, και στη συνέχεια στα μάγουλα, όπου διακρίνονται επίσης και μικρά γραμμοειδή κόκκινα αγγεία, οι ευρυαγγείες.
Κατά καιρούς, η εικόνα αυτή μπορεί να επιδεινωθεί, με την εμφάνιση δερματικών βλαβών που ονομάζονται βλατιδοφλυκταινίδια, μικρά μεμονωμένα σπυράκια, που μοιάζουν με αυτά της ακμής. Για το λόγο αυτό, το νόσημα ονομάζεται και Ροδόχρους Ακμή.
Μετά από αρκετά χρόνια η πάθηση μπορεί να οδηγήσει σε πάχυνση του δέρματος στις προσβεβλημένες περιοχές, με διακριτούς μεγάλους πόρους. Στην κατηγορία αυτή εμπίπτει το ρινόφυμα, και οι άνδρες έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να το παρουσιάσουν απ΄ότι οι γυναίκες.
Στις μισές περιπτώσεις υπάρχουν και συμπτώματα από τα μάτια, με κυριότερα το αίσθημα ξηρότητας και καψίματος. Τα μάτια είναι κόκκινα, ερεθισμένα και δακρύζουν. Εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, η οφθαλμική ροδόχρους μπορεί να έχει σοβαρές επιπλοκές.
Η ροδόχρους νόσος χρήζει δερματολογικής αντιμετώπισης.
Μην προσπαθείτε να κάνετε μόνοι σας τη διάγνωση και μην πειραματίζεστε με θεραπείες που ενδέχεται να επιδεινώσουν το πρόβλημα.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της ροδοχρώου νόσου διαφέρει ανάλογα με τη βαρύτητα των εκδηλώσεων, και περιλαμβάνει τοπικά και συστηματικά σκευάσματα που μειώνουν τον ερεθισμό του δέρματος και αντιμετωπίζουν τις επιμέρους βλάβες (βλατιδοφλυκταινίδια). Συνήθως η θεραπεία αποδίδει μέσα στον πρώτο μήνα, ωστόσο πρέπει να συνεχιστεί για αρκετούς μήνες για τη διατήρηση του αποτελέσματος.
Για την αντιμετώπιση των διεσταλμένων αγγείων (ευρυαγγείες) η θεραπεία εκλογής είναι το αγγειακό λέιζερ.
Η εξατομίκευση της θεραπευτικής στρατηγικής ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ασθενούς είναι το κλειδί για την επιτυχή αντιμετώπιση της ροδοχρώου νόσου.